عمل بیودینامیک در بذر سیب زمینی بنفش منحصر به فرد از کشاورزی ارگانیک است که نه تنها به توسعه کشاورزی پایدار بلکه به حل مسائل زیست محیطی نیز کمک می کند.
تفاوت اصلی بین سیستم‌های رشد ارگانیک و بیودینامیک در این است که کشاورزان بیودینامیک از آماده‌سازی‌های ویژه برای تحریک و تنظیم فرآیندهای چرخه مواد مغذی و انرژی و بهبود کیفیت خاک و محصول استفاده می‌کنند.
با توجه به فرضیه تعادل کربن و مواد مغذی، اگر نیتروژن به راحتی در خاک قابل دسترسی باشد، گیاهان تمایل به رشد سریعتر دارند اما ترکیبات زیست فعال کمتری مانند پلی فنل ها تولید می کنند.
هنگامی که در دسترس بودن نیتروژن محدود است، مازاد نسبی مواد جذب شده ممکن است به ترکیباتی تبدیل شود که حاوی کربن (پلی فنل ها) هستند.
همچنین به خوبی شناخته شده است که تنش در مرحله رویشی مستقیماً با پاسخ گیاهان مرتبط است که در تشکیل تعداد زیادی از ترکیبات تخصصی متابولیسم ثانویه (مثلاً پلی فنل ها) ظاهر می شود.
علاوه بر این، مقدار کل، دامنه و نسبت ترکیبات فنلی منفرد می تواند تحت تأثیر تنوع ژنتیکی (ارقام)، شرایط آب و هوایی، شرایط نگهداری پس از برداشت و بسیاری از عوامل دیگر قرار گیرد.
چندین مطالعه به این نتیجه رسیدند که سیب‌زمینی‌هایی که بر اساس توصیه‌های رشد ارگانیک یا بیودینامیک کشت می‌شوند، محتوای بیشتری از ترکیبات زیست فعال در مقایسه با محصولات معمولی دارند.
با این وجود، در دسترس بودن تحقیقات جامع با هدف قرار دادن این موضوع بسیار محدود است. مقایسه سیستم های مختلف کشاورزی و ارزیابی مزایای بالقوه کشاورزی بیودینامیک ضروری است.
تحقیقات قبلی ما نشان داد که آماده‌سازی‌های بیودینامیک باعث افزایش فعالیت آنزیم‌های خاک و تجمع برخی از ترکیبات فعال زیستی در غده‌های سیب‌زمینی با گوشت رنگی می‌شوند.
اما کاربرد این سیستم و همچنین مقایسه کارایی آن با سایر سیستم ها هنوز به طور جامع توسط کشاورزان بررسی و اعمال نشده است. علاوه بر این، هیچ تلاشی بر روی اثرات سیستم‌های کشاورزی مختلف بر روی تجمع ترکیبات فعال زیستی در سیب‌زمینی‌های رنگی متمرکز نشده است.
بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تأثیر سیستم کشاورزی (ارگانیک، بیودینامیک، متعارف) بر تجمع ترکیبات فعال زیستی در غده‌های ارقام منتخب سیب‌زمینی با گوشت رنگ‌های مختلف است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.